pay it forward

Ik had het nog nooit meegemaakt: een willekeurige vriendendienst van een onbekende. En toen ik het me gisteren overkwam was ik zo verbouwereerd, dat ik nog maar net op tijd 'dankjewel' kon stamelen.

Het gebeurde voor de kassa van het Kruidvat waar ik wilde afrekenen. Net op het moment dat de caissière mijn zakjes fishermansfriends wilde scannen, herinnerde ik me dat mijn portemonnee op mijn werk lag. Ik zei dit tegen de caissière, graaide ietwat genegeerd mijn zakjes van de band en draaide me om. Net op dat moment voelde ik een hand op mijn schouder. Het was de dame vóór me in de rij. Ze trok d'r beurs en sprak de legendarische woorden: "ik betaal wel voor je. De volgende keer doe jij het weer voor iemand anders".

En dat anno 2009.