Bronk 2008

16 jr. geleden kreeg ik een formulier onder mijn neus, waarop ik vier steden moest aankruisen waar ik zou willen studeren. En net zoals de andere grote beslissingen in mijn leven maakte ik ook deze keuze snel en zonder veel nadenken. Ik had welgeteld twee redenen waarom ik voor Utrecht koos.

De eerste reden was dat ik er ooit met Tienertoer was het geweest en het me 'wel een leuke stad leek'.

De andere reden valt eenvoudig samen te vatten als: "Ik wil ver van Maastricht wonen, naar Nijmegen gaat iedereen al, Groningen is me te ver en Amsterdam is me te eng.

En zo kwam er een einde aan mijn jeugd in Groéselt en het begin van mijn studententijd in Utrecht. Maar wat ik toen nog niet wist, was dat je het meisje wel uit Groéselt kunt halen, maar Groéselt niet uit het meisje. Want dit meisje krijgt het na al die jaren in het Utrechtse nog steeds warm bij het zien van het Voëgelsjete, de Ketéermeister, de Majoor, de Roej, de Blauw, de Herremenie en alle aanverwante zaken die te maken hebben het grote schuttersfeest dat 'de Broonk' heet. En omdat ik het geluk heb dat mijn ouders allebei nog in Groéselt wonen, was ik er afgelopen weken bij. Met de camera in de aanslag.