Scrooge

Dat heb ik wel vaker. Dat ik midden in de zomer - of nou ja, midden in de aanloop naar een mogelijke lente - opeens denk aan een kerstfilm. De logica erachter is vrij helder:

kerstfilm=kerst=fijn=blij
blij=fijn=kerst=kerstfilm.

Kortom, ik ben blij. Niet eens zozeer vanwege de positieve berichten over de Utrechtse woningmarkt, maar eigenlijk om niets bijzonders. Net zoals ik soms kan vervallen in onbegrijpelijke somberte

- B. kan er volgens mij nog niet zo goed aan wennen, aan die buien. "Wat ís er dan", vraagt hij dan wanhopig. Waarop ik dan zucht: "niets... hmfrgr", wat het voor hem ook niet duidelijker maakt -

kan ik heel eenvoudig blij worden van niets. En daarom galmt er op dit moment de volgende songtekst door mijn hoofd. Juist, ja: van een kerstfilm