C.

Allereerst is er heuglijk nieuws dat jullie werkelijk niets aangaat maar waarvan ik zelf nogal blij word: vriendin C. is aan de man. En niet zo'n beetje ook. Zijn naam is W. en wij zijn allemaal zeer verheugd met hem. Hoezee, hoezee, hoezee.

Eigenlijk heb ik geen wezenlijk ander nieuws, dus daarom maar een verhaaltje over diezelfde W. Want hij en ik gaan way back. Niet als vrienden, noch als kennissen. Nee, wij verkeerden gewoon in dezelfde kringen, namelijk in die kring die 'de studentenvereniging' heet. Ook had hij begin jaren negentig een kortstondige relatie met mijn toenmalige beste vriendin I.

Ik had in die tijd een soort van relatie met een soort van vriend van hem, F. Dat was op zich een leuk idee - alhoewel het principe van de dubbeldate destijds véél te burgerlijk was - ware het niet dat F. zijn vriend in alles probeerde te kopiëren. Zo bracht F. exact hetzelfde cadeau voor mij mee als W. eerder voor I. had gedaan, want 'ik had daar zo enthousiast op gereageerd' (Ja, en? Dan wil ik toch niet óók een witte knuffelbeer?). Verder was hij heus wel lief voor me, maar omdat ik in die tijd op hufters pleegde te vallen was al die liefde en aandacht niet aan mij besteed.

Zoals u raadt: de rela met F. heeft niet lang mogen duren. Overigens lag het einde ervan uitsluitend en alleen aan de rode slip die hij op een nacht droeg. Een soort van tangaslip. Toen was de soort van relatie soort van voorbij.