blij

Vanwege een mogelijke publicatie van mijn hand in het Advocatenblad, ben ik in een tijdelijke schrijverspiek beland. Geen paniek, het gaat wel weer over.

Van sommige dingen krijg ik een warm gevoel. Een gevoel van 'thuis' of van 'vroeger'. Ik snap dat je daarvan graag voorbeelden wilt en verhip, die heb ik.

Om te beginnen de geur van mijn ouderlijk huis. "Duhuh", zul je zeggen en terecht. Maar het is een gevoel dat me telkens weer overvalt als ik het ruik, misschien wel omdat ik er nog steeds niet op bedacht ben. Het is het sterkst in de zomer en dan vooral in het trappenhuis. Afgelopen zomer ben ik zelfs eventjes op de trap gaan zitten om rustig te ruiken.

Een ander voorbeeld is de geur van mijn hond. Niet de ik-ben-in-een-kadaver-gaan-rollen-en-nu-ruik-ik-heerlijk-naar-dode-vogel-geur. Maar de geur van het bos. Van de bladeren, het humus en het gras. Een geur van buiten en van groen. Ook die geur brengt me terug naar vroeger, toen ik probeerde te verdwalen in het Savelsbos . Tevergeefs, by the way, ik kwam keer op keer bij dezelfde open plek uit. Achteraf vreemd, nu ik tegenwoordig keer op keer verdwaal in datzelfde bos. Zonder opzet, by the way.

En dan nu de aanleiding van dit logje. Ik heb het ook bij sommige mensen, bij het lezen van hun logje. Weer een voorbeeld hebben?

Ik heb het bij Champagne, Desalniettemin, Goentah, Helemaal Geweldig, Nieuwamsterdammer en als 'nieuwste' aanwinst (namelijk pas onlangs door mij ontdekt): Martin Bril. Deze logjes lees ik het liefst met een kop koffie en waan mij weer eventjes jong. Overigens niet om omdat ze zoveel ouder zijn, want dat is in ieder geval bij twee van de genoemde personen niet het geval.