And whotnot

Pa

Ik schrok van 'm. Hij was zo mager, zijn gezicht grauw. Alles kostte 'm moeite en het was duidelijk dat hij leed.

Bij het afscheid boog B. over zijn vader heen en aan zijn rug zag ik dat hij huilde. Ook bij zijn vader zag ik tranen. Het was een mooi en verdrietig moment, tussen vader en en zoon, en eigenlijk voelde ik me een beetje teveel.

N.B. Koorts is gezakt en pa schijnt weer praatjes te hebben. Misschien mag hij dit weekend al naar huis. Eindelijk eens goed nieuws.

Ziek

Ik ben een beetje ziek. Niets serieus, niet eens serieus genoeg om thuis te blijven. Maar wel serieus genoeg om flink te balen van mijn keel-, oor-, en hoofdpijnen en de liters snot die mijn hoofd hebben bezet. Heb meelij.