puberaal

Stel. Je nieuwe lief werkt in Ede.
En stel, dat je zelf in Arnhem moet zijn.
En stel dan dat je een kriebel in je buik krijgt op het moment dat je langs Ede rijdt.
Omdat hij daar dan is.

Volgens mij is dat een goed voorbeeld hoe het met mij gesteld is.

N.B. U hoeft niet steeds te reageren hoor. Ik kan wel raden hoe blij u voor me bent. En daarbij besef ik ook dat het saai is om te lezen, maar het kan me niks schelen. Want ik ben blij en het is mijn blog. Lekker puh:)

beter

Net zo snel als het verdriet kwam, ging het weer weg. Ik ben blij voor ex en J., maar ik ben net zo blij voor mezelf. Dat ik níet zwanger ben, dat ik níet meer met W. ben en dat ik níet meer zijn zorgen deel.

Maar nog méér ben ik blij met mijn eigen leven. Zelfs zó blij, dat ik u trakteer op mijn lijfspreuken:

Het leven is mooi.

en

Alles komt altijd goed.

En zo is het maar net.

tweeling

Ik was blij. Voor het eerst in lange tijd was ik blij, misschien zelfs wel gelukkig. En daar had ik ook alle reden toe. Ik was verliefd en het was wederzijds. Ik had een leuk, relaxed weekend gehad. Een weekend met een kersvers vriendje, mijn beste vriendinnen, waanzinnig weer en genoeg alcohol. Niets zou mijn geluk kunnen verpesten.

Dacht ik. Want de mededeling die ex W. deed, deed de muren trillen. Met drie woorden maaide hij de vloer onder mijn voeten weg en vernietigde mijn geluksgevoel. Tot er helemaal niets meer van over was.

Ex wordt vader.
Van een tweeling.

N.B. Begin aan het idee te wennen, te meer nu ik de zwangere - met beginnend buikje en al - vanavond heb gezien en gesproken. Ik kom ook hier wel weer over heen.

vol

Het zal de zon zijn geweest. Of het witbier. Of de ongedwongen sfeer die er tussen ons hing. Want opeens leek het me een goed idee om B. te vertellen van mijn weblog. Toen hij daarop fijntjes vroeg wat ik de laatste weken had geschreven antwoordde ik naar waarheid dat ik alleen maar aan hem had kunnen denken. En dus niet had kunnen schrijven.

En zo is het nog steeds. Mijn hoofd is vol en behalve B. is er niets logwaardigs in mijn leven. Maar het gaat dus goed, dat u het weet.

mijlpaal

Vanmiddag om 15.15 uur is het precies drie maanden geleden dat ik mijn laatste sigaret opstak.

Ik heb dan zo'n 2700 sigaretten niet gerookt en zo'n 540 euro niet uitgegeven aan sigaretten.

Ik hang de vlag uit en ben onbescheiden trots op vriendin K. en mezelf.

Maar wat zou ik deze mijlpaal graag vieren met een sigaretje. Man o man,wat heb ik het er toch moeilijk mee, de laatste drie weken.

Vier woorden

Op veler verzoek:

Zie
Ik
Je
Morgen?

B.(5)

Ik wist dat hij niet online zou zijn, want hij had 'dingen te doen'.
En dus zette ik mijn computer niet eens aan.
En zette ik mijn telefoon uit. Niet 'stil', maar daadwerkelijk 'uit'.

Ter zelfbescherming. Zodat ik niet steeds zou kijken. Of hij al online was. Of er een berichtje was.
Met de grootst mogelijke zelfdiscipline hield ik het vol. Totdat ik zojuist wilde slapen en ik mijn mobiele aanzette. En alhoewel ik erop hoopte schrok ik toch van het harde gepiep, als teken van een berichtje. Ik sprak tegen me zelf dat het een berichtje van K. kon zijn. Of van C.,C., M., O., of W. of wie dan ook. Het hoefde niet van hem te zijn. Ook al wilde ik het zo graag.

Maar het was wel een berichtje van hem. Een heel simpel berichtje, van vier woorden. Vier woorden die mijn frons lieten verdwijnen. En me deden grijnzen.

B. (4)

En voordat ik het wist was ook date drie voorbij.

Een date waarin we aten, dronken, filmpje keken, huilden (Hij. Om de film. Mietje:)), lachten, op het terras zaten en praatten. Vooral dat laatste, uren en uren praten. Over het verleden, over exen, over onze jeugd, over politieke voorkeur, over onze honden, over vrienden, over alles. Alles wat ons maakt tot wie en wat we nu zijn.

Maar dat ik nou kan zeggen hoe de nabije toekomst er voor ons uitziet? Nee. Dat niet.

Maar ik kan wel zeggen dat het verdomd moeilijk is om niet te roken als de soort-van-nieuwe-man-in-je- leven jouw merk sigaretten rookt.