het begin van het einde

Vandaag gaat het gebeuren. Zeventien jaar nadat ik ermee begon. De symboliek ontgaat me niet: ik heb het de helft van mijn leven gedaan en vandaag ga ik er mee stoppen. Vandaag. Straks. Op dit moment zitten er nog vijf in mijn pakje. De zesde ligt nu te smeulen in de asbak en elke teug vervult me zowel met genot, als met weerzin. Het moet er vandaag van komen. Vandaag, de zevende januari. De dag die K. en ik in oktober zo optimistisch voorstelden. Toen leek het nog veilig ver weg. Nu is het angstwekkend dichtbij.

De pleisters zijn in huis, evenals de zuigtabletten. Ook Alan Carr vergezelt me de laatste uren weer, net zoals hij in '99 deed. God sta me (weer) bij:

Ik! Ga! Stoppen! Met! Roken!