over

Het gaat wel weer hoor. Een dipje, dat was het. Met een reden, waarover ik hier niets zal plaatsen. Maar toch wil ik er nog iets over kwijt.

Ik gun W. zijn geluk, zelfs als dat mij tijdelijk minder gelukkig maakt. Want ik wilde hem niet meer. En ik wil hem ook nu niet meer, ook niet nu hij met een ander is. Het is alleen dat ik het liefst zelf eerst een nieuwe liefde had gevonden. Maar is dat niet wat iedereen wilt? Of je nu zelf de relatie hebt beeindigd of je ex, het is nooit leuk om hem of haar met een ander te zien. Het doet nu eenmaal stukken minder pijn als je zelf weer iemand aan je zij hebt.

En als je dan een weblog hebt - waar je zo nu en dan een gevoelig ei legt - wil je soms geen commentaar horen. Over het feit dat je nog contact hebt. En waarom je dat dan nodig vindt. En dat anderen dat niet hebben of willen. Dat zal ook allemaal best. En het zou het misschien wel gemakkelijker maken. Dat begrijp ik. Maar ik wil het niet. Ik wil hem in mijn leven houden, en ik weet ook dat het kan. Met mijn vorige ex O. heb ik ook nog steeds contact. Leuk contact. Goed contact. Dus het kan wel, zeker als je iemand te dierbaar vind om uit je leven te bannen.

Enne, commentaar mag. Ook nog op het vorige stukje. Of op dit. Mijn olifantenhuid is uit de was en staat weer strak gespannen. Komt u maar.