Hoe een Egyptenaar iets aan zijn verstand te brengen

Vorige week om deze tijd zat ik in een loungebar, The ministry of Sound, in Hurghada, Egypte. Op de achtergrond hoorde ik een of ander hip muziekje, vermengd met de geluiden van een golvende zee. Links van mij zat vriendin K., met aan haar linkerzijde weer een Egyptenaar, Momo, die zich verdronk in haar donkere ogen. Ik leunde achterover en dacht toen al aan vandaag. Dat ik terug zou denken aan dat specifieke moment, waarin ik genoot van een warme bries en de licht brandende sensatie van de zon die mijn huid had verwarmd die dag.

Etc. etc. etc.

Wilden jullie zo'n verhaal horen? Ik dacht het niet he. Nee, ik ga gewoon voor kort door de bocht: het was fantastisch. Ik heb werkelijk niets anders gedaan dan eten, drinken, slapen, lezen en kaarten. Het weer was fantastisch, de zee was fantastisch, vriendin K. was fantastisch en zelfs mijn lover-for-one-night was fantastisch. Helaas was het alleen moeilijk om van hem af te komen. Toen ik 'm per sms liet weten dat ik 'a great night' had gehad maar dat ik verder niets meer wilde, bracht dat een sms-correspondentie op gang die zijn weerga niet kende. Hij begreep het niet. Hoe ik het ook telkens uitlegde, hij geloofde niet dat ik hem niet weer wilde zien. Daarbij merkte hij ook nog verongelijkt op dat ik het kennelijk niet fijn had gevonden, wat mij de gelegenheid gaf om een briljante zin te sms-sen: "which part of the phrase 'a great night' didn't you understand". Toen de sms-reeks die avond ophield dacht ik dat het kwartje gevallen was, totdat hij de dag erna opnieuw een sms zond: "are you feeling better today?" (of eigenlijk: ar you feling petter today). Alsof ik niet goed bij mijn hoofd had kunnen zijn door hem de dag ervoor af te wijzen. Drie dagen en ontelbare sms-jes later begreep hij het eindelijk. Dat viel ongeveer gelijk met het einde van de vakantie.

Het hiermee afgelopen kunnen zijn, ware het niet dat ik hem gisteren per ongeluk een sms stuurde. Hij stond namelijk als Mahmoet (als verbastering van Mahmoud en als vergelijking met het beest mammoet nu hij net zo gespierd en groot was, maar dat geheel terzijde) in mijn telefoon. Toen ik een sms wilde sturen naar mijn mamma, drukte ik automatisch op de eerste naam die onder de "m" stond. Want dat was altijd mijn mamma, maar nu dus niet meer. En zo bracht ik ook gisteren nog sms-send met mijn Egyptenaar door.

Een never ending story, maar dan wel een voor in de annalen.