shape

"Hebben jullie het al eens eerder gedaan?"
K. en ik schudden gedwee ons hoofd. We keken nog net niet naar de grond.
"Maakt niet uit. Doe mij maar gewoon na".

Daarop wandelde ze weg. Nee, ze huppelde weg. Blonde haren in twee staartjes. Een bloemen-hotpants en een hempje. En een headset. Het was onze instructrice. Die onze body in shape zou gaan brengen.

Al snel stampte de muziek door de ruimte en deed ze de passen voor. En rechtsvoor. Rechtsachter. Armen omhoog. Opzij. Schuin omhoog. Naar rechts. De commando's vlogen ons om de oren en K. en ik probeerden uit alle macht ze op te volgen.

Na tien minuten verzuchtte ik binnensmonds "hoe lang die f*cking warming up nog zou duren". Een half uur, zo bleek later. En na dat half uur was er van mijn oorspronkelijke enthousiasme niets meer over. Mijn hart bonkte op topsnelheid en er liep zweet op plaatsen waar dat niet de bedoeling was. En toen moest het eigenlijke werk nog beginnen.

Allejezus. Ik heb nu al spierpijn.