weekend

Fluitend werd ik wakker vandaag. Echt waar, bij de eerste ademteug floot ik al. Nou ja, in ieder geval al heel snel. Ik had zin in de dag, wilde hard werken en ik mocht alweer een nieuw setje kleren aan. En van dat laatste wordt bijna ieder meisje sowieso al blij.

Op mijn werk ging het in eerste instantie dan ook geweldig. Ik stoomde goed door, handelde het ene na het andere dossier af en ik bleef fluiten. Tot ik knapte. Zomaar. Ik kon niets meer hebben en iedere zeurclient was me een teveel. Toen ook nog mijn als-ik-mijn-zin-niet-krijg-ga-ik-schreeuwen-client belde deed ik het enige dat ik op dat moment kon: terugschreeuwen. En hard ook.

En dat was pas de maandag...