ne rien

Hela hallo! Ja, ik dacht, ik zal maar even iets nieuws plaatsen, want dat vorige postje stond zo depressief aan de kop van de pagina. Vond u ook niet?

Maar toch wil ik het wel nog even hebben over dat logje en wel over de comments die daarin werden gegeven. Zo werd gesteld dat ik best in mijn eentje de kroeg in had kunnen gaan. Ook vroeg iemand zich af waarom ik er eigenlijk een probleem van maakte. Nou, ik ben dus zo iemand die dan daadwerkelijk gaat nadenken of ze alleen om half elf 's avonds de kroeg had moeten gaan. En waarom ik me nou zo druk maakte dat dat niet doorging. Wilt u het antwoord weten? Nou, komt ie.

Ik vind dat je heel veel dingen in je eentje kunt gaan doen. Wandelen, fietsen, winkelen, naar de film en overdag een terrasje pakken. Dat valt allemaal in die categorie. Maar op een vrijdagavond alleen naar de kroeg, dat kan niet. Nou, dat is natuurlijk niet waar, want het kan best en genoeg mensen doen dat ook. Maar ik kan dat niet. Want dan voel ik me nog zieliger en alleniger (jaja, dat is geen woord, ik weet het). En dus zou ik dat dus nooit doen. Neverthenooitniet.

Waarom maakte ik er dan een probleem van? Omdat ik zo graag wilde. Vandaag mailden K. en ik over dat gevoel. Dat je WegMoet. De kroeg in, biertjes drinken. Een onbedwingbare behoefte om te stappen. En als dat dan niet kan - met iemand anders, zie boven - dat je je dan klote voelt. Opgesloten in je eigen huis. En dus maak je er een probleem van. Of beter gezegd, daarom maak ik er een probleem van.

Maar nou hou ik erover op hoor. Alhoewel ik nog wel door zou kunnen gaan. Echt, over hoe sielug ik wel niet was dit weekend. En hoe ik me wel niet aanstelde, waardoor het allemaal nog wat erger werd. Maar laat ik dat maar niet doen. Want nu is het maandag en ziet het leven er stukken beter uit.