jummie

Zijn haren waren warrig. Niet metroman-gemaakt-warrig, maar oprecht warrig. Hij had het vanochtend wel best gevonden toen hij voor de spiegel stond. Zijn spijkerbroek hing precies goed op zijn heupen en last but not least had hij staalblauwe ogen. Die me bleven aanstaren.

Helaas mocht ik niet ongeneerd van mijn uitzicht genieten, want de jongeman tegenover me was mijn client. Die natuurlijk geen giechelende puber wilde spreken, maar een volwassen advocaat. Toch stelde ik mijn standaard-vraag nog nooit met zoveel interesse:

'heeft u op dit moment een relatie?'