Dom

Ik wist het. Ergens, diep in mij wist ik het. Intuitie, zo noemt men dat gevoel. Een stemmetje, dat je vertelt dat je iets niet moet doen. Dat je waarschuwt. Ik zette mijn stemmetje op mute en deed het toch. Ik wilde zo graag geloven dat het goed zat. Ook al wist ik dat zij haar eigen belangen altijd voorop stelt. Dat ze niet vooraan stond, toen loyaliteit werd uitgedeeld.

Ook om mij heen zag ik de twijfel. Men zei het niet, maar in hun ogen zag ik de waarschuwing. Zou ik dat nou wel doen. Met haar? Maar niemand sprak het uit. Terecht, want ik was enthousiast. En misschien zou het allemaal zo'n vaart niet lopen.

Maar het liep wel zo'n vaart. Het liep zelfs zo'n vaart dat het de bocht uitvloog. Deze week blies ze ons plan af, op de meest laffe manier. Na de eerste teleurstelling en woede, ben ik nu opgelucht. Ik ben behoed voor een groot fiasco.