Ayaan

Ja, dames en heren, het moet niet gekker worden, maar ik ga het hebben over de politiek. Niet over Balkenende en zijn vermogen om net de verkeerde woorden te zeggen of te vallen van een skateboard. Niet over Wiegel die te pas en vooral te onpas uit de coulissen wordt gehaald om een statement te maken. Maar, hoe origineel, over Ayaan. Want wat vind ik daar nu toch van. Ik weet het niet.

A)

50% van de asielzoekers liegt bij hun asielaanvraag. En met succes, zo blijkt. Ook Ayaan heeft gelogen en heeft daar later ook geen geheim van gemaakt. Ze heeft het volmondig - en let wel: ongedwongen - erkend bij Barend en Van Dorp en ook bij haar eigen VVD. Wat mij er nu aan stoort is dat opeens - nadat ze haar hele verhaal nogmaals tegenover Zembla uit de doeken heeft gedaan - heel Nederland over haar heenvalt. Dat vind ik hypocriet.

B)

Iedereen is voor de wet gelijk en juist een parlementarier moet van onbesproken gedrag zijn. Dat is ze niet. Niet in haar uitspraken, haar denken en haar manier van doen. Maar al helemaal niet in hoe zij Nederland in is gekomen. Met drie dikke leugens heeft zij zich opgewerkt tot in de Tweede Kamer. En dat lijkt mij een gevalletje van fruits of the poisened tree. Omdat de basis niet goed is, is hetgeen eruit groeit ook slecht.

Maar Ayaan heeft het me gemakkelijk gemaakt, ze vertrekt naar New York. Probleem opgelost.

NB 1: Voor zover ik al enige sympathie voor Verdonk koesterde, is dat nu ook verdwenen. Donderdag nog stellen dat Ayaan niets te vrezen had en al op maandag stellen dat ze geen Nederlander is geweest.
NB 2: Voor Ayaan voelde ik zojuist voor het eerst sympathie, toen ze met tranen in haar ogen haar tweede kamer-lidmaatschap opzei.