op de kop

Toen ik nog heel erg klein en schattig was had ik de neiging om in mijn nakie rond te lopen. Op behoorlijk wat familiekiekjes zie je een kleine Cee in haar blote niksnak staan. Wat ik er leuk aan vond weet ik niet, maar ik trok te pas en vooral te onpas zomaar mijn kleren uit. Je zou zeggen dat ik aanleg had om stripper te worden, maar op latere leeftijd gaan mijn kleren steeds minder gemakkelijk uit. Er is op 33-jarige leeftijd trouwens ook niets schattigs aan om zomaar in je nakie rond te lopen.

Wat ik vroeger ook vaak deed was me midden in de nacht omdraaien. Niet van linker op rechterzij, maar van hoofd naar voeteneind. Uiteindelijk vond ik heel normaal om zo wakker te worden. Ach, er zijn ergere dingen in het leven, zal ik zelfs toen al gedacht hebben.

Vanochtend maakte mijn vader me wakker. En net als 30 jaar geleden, lag ik met mijn hoofd aan het voeteneinde. Het is een kwestie van tijd dat ik weer spontaan mijn kleren van mijn lijf gooi.