K*tzooi!

Ik zit in een negatieve modus. Ik vind weer eens alles stom. Mijn werk. Mijn huis. Mijn auto. Mijn salaris. Mijn hond. Mijn kat. Mijn lijf. Mijn haar. Mijn nagels. Mijn kleren. En geloof me, ik kan nog wel even doorgaan.

Ik kan er ieder jaar weer de klok op gelijk zetten: bij het begin van de lente krijg ik er last van. Als andere mensen jubelen vanwege het mooie weer gaan mijn mondhoeken zakken. Ik word moe, chagrijnig en ontevreden.

En dat de schoonmaker gisteren mijn gloedjenieuwe mobiele heeft gejat, maakt het er niet beter op.

K*tzooi!

P.s. Voor de durfal die mij ondanks mijn lentedepressie wil spreken: bellen kan dus niet. Maar aangezien ik het godganse weekend thuis ben om te leren, kunt u altijd even langskomen.

Op eigen risico.