Verloren

Ik weet dat ik moet stoppen. Ik moet stoppen. Nu. Maar ik kan het niet. Mijn blik valt op mijn wekker. 03.00 uur. Ik moet morgen veel doen. Leren. Werken. Ik kan nu echt niet doorgaan. Maar toch doe ik het. En dan weet ik ook dat ik niet meer zal stoppen voor het einde. Ik moet weten of het goed komt. Zal ze haar dochter redden?

Vannacht om 05.30 sloeg ik de laatste pagina om. Verloren van Nicci French. Niet lezen voor het naar bed gaan, want je kunt het niet wegleggen. Waanzinnig spannend. Waanzinnig goed geschreven. Waanzinnig slecht voor je nachtrust.

En nu zit ik met halfdichte ogen achter mijn computer. Ik moet leren, Fiscaal Recht. Het moet vandaag af en waarschijnlijk zitten daarvoor te weinig uren in deze dag. En het helpt nou niet echt dat er juist vannacht een uurtje vanaf is gesnoept.