incasso

Jarenlang was ik vaste klant bij Bol.com. Bijna iedere maand bestelde ik wel een paar boeken, die ik dan op kantoor liet bezorgen. Op een dag deed Bol.com een aanbieding aan haar vaste klanten: een digitale camera. Voor een spotprijsje. "Hebben, hebben, hebben", dacht de consument in mij en ik drukte op "bestellen". Binnen twee dagen werd het pakketje afgeleverd op kantoor en enthousiast begon ik met uitpakken.

Alhoewel de internetpagina sprak van een externe geheugenkaart van 128 Mb, zat deze niet in de doos. En omdat ik met het interne geheugen maar 10 foto's kon maken, baalde ik als een stekker. Want als je een digitale camera hebt, wil je nu eenmaal als een idioot overal foto's van maken. Toch? En dus belde ik naar Bol.com. Met de vraag hoe we het probleem konden oplossen. De aardige, maar volstrekte onbenul van een klantenservicemijnheer zei dat ik de week erna wel terug gebeld zou worden. Maar omdat ik dus stante pede als een idioot overal foto's van wilde maken, had ik helemaal geen trek om een week later eens een keer teruggebeld te worden. Ik zei dat ik zelf wel een geheugenkaart zou kopen en de kosten daarvan zou ik aftrekken van de prijs. Ik vond het een pracht van een oplossing.

Maar Bol.com dacht daar dus anders over. In een uitvoerige e-mailcorrespondentie met het hoofd van de klantenservice - ik zal zijn naam niet noemen, maar zijn voornaam was die van het spookje - zette ik de zaak keer op keer op een rij. Dat mij niet een passende oplossing was aangeboden. Dat je van een klant niet kan verwachten dat hij een week wacht om teruggebeld te worden. Dat ik daarom zelf een oplossing had bedacht, die mij alleszins redelijk leek. Dat ik de prijs van de camera zelf keurig op tijd had betaald. En dat ik no way in hell over zou gaan tot betaling van de rest.

Uiteindelijk besloot het spookje het er niet bij te laten zitten en ging over tot incasso. Kijk, en daar maakte het spookje een grote fout. Want als ik iets goed kan, dan is het wel brieven schrijven. En als ik iets nog beter kan, dan zijn dat wel brieven, doorspekt met juridische termen die ook nog eens ergens op slaan. Het incassobureau schrok zich volgens mij een hoedje, maar bleef keurig maandelijks een aanmaning sturen. Die ik steeds per kerende post terugstuurde met een steeds weer een nieuwe brief. Met kopieen van de oude brieven. En met steeds dezelfde boodschap: ik betaal niet. Geen cent.

Vandaag kreeg ik weer een brief van het incassobureau. Dat hun opdrachtgever had besloten om verder geen actie te ondernemen.

I won.