huiswerk
Om je advocaat te mogen noemen, moet je blijven leren. Cursussen volgen, lezingen bijwonen, dat soort zaken. Doorgaans kost je dat niets, behalve wat tijd. Maar die tijd is van de baas, dus daar ben ik niet zo rouwig om.
Om je advocaat-specialist te mogen noemen, moet je ook blijven leren. Maar daarmee is het niet afgelopen, je moet namelijk ook huiswerk maken. En zo noemen ze dat daar bij de VFAS ook echt: huiswerk. Ik zie spontaan ingekleurde agenda's met stickers van George Michael bij het woord huiswerk. Huiswerk hoort bij de middelbare school en misschien ook nog wel bij de studententijd. Maar als werkende volwassen vrouw huiswerk krijgen, dat klopt niet. Die tijd hebben we gehad, zou je zo zeggen.
Maar goed, ik kan me er wel tegen verzetten, het huiswerk moet toch gemaakt. Zeker omdat het huiswerk beoordeeld wordt en het meetelt voor je uiteindelijke cijfer. En nu we het daar toch over hebben, dat uiteindelijke cijfer wordt voor de helft bepaald door... nu komt het.... een mondeling! Een mondeling examen, nou vraag ik je. En het zijn geen mietjes, daar bij de VFAS, want dit mondeling examen duurt 2 uur. Dat lijkt me wel tijd genoeg ja. Zucht.
Huiswerk dus. En het huiswerk voor mijn eerste cursus moet aanstaande dinsdag bij mijn docent (of zullen we 'm maar gewoon "meester" noemen, als je toch huiswerk krijgt) zijn. Per post. En daarom moet het dus morgen af zijn.
Nou moet je met sommige dingen gewoon niet breken en dat zijn "de regels voor het studeren". Regel 1 is: op het laatste moment beginnen. En dat deed ik. Gisteren begon ik. Met een gezonde dosis tegenzin sloeg ik de syllabus open en begon met onderstrepen. Want dat is regel 2 van het studeren: onderstrepen. Liefst met een roze stift. Langzaam maar zeker ging ik door de 150 pagina's van de syllabus. Ook de 150 pagina's van Pitlo (voor de rechtenstudenten onder ons: Pitlo is nog net zo k*t als vroeger, maar dat terzijde) werden door mij doorploegd. Om vanochtend te beginnen aan het doel van al dat gestudeer: het huiswerk. En dat ging vlotjes. Maar ja, ik ben dan ook ontzettend intelligent:)
Maar toen ging het mis.
......
spannend he
.....
Want wat gebeurde er toen? Ik pakte het tweede deel van de syllabus erbij en begon de leerstof door te nemen. En wat schetst mijn verbazing? In dat tweede deel stonden hele andere boeken genoemd! Boeken die ik helemaal niet heb!! Ik kan het dus helemaal niet leren. En na het lezen van de opdrachten bleek dat ik die ook helemaal niet kon beantwoorden. Geen idee waar ze het over hadden. Geen idee welke antwoorden ze wilden horen.
En ook het derde deel van het huiswerk gaat over boeken die ik niet heb. Nu heb ik dus 1 huiswerkopdracht af en twee opdrachten met alleen maar blanco velletjes. En daar kom je dan op zondagmiddag achter.
Misschien is het toch tijd om met regel 1 te breken.
Om je advocaat te mogen noemen, moet je blijven leren. Cursussen volgen, lezingen bijwonen, dat soort zaken. Doorgaans kost je dat niets, behalve wat tijd. Maar die tijd is van de baas, dus daar ben ik niet zo rouwig om.
Om je advocaat-specialist te mogen noemen, moet je ook blijven leren. Maar daarmee is het niet afgelopen, je moet namelijk ook huiswerk maken. En zo noemen ze dat daar bij de VFAS ook echt: huiswerk. Ik zie spontaan ingekleurde agenda's met stickers van George Michael bij het woord huiswerk. Huiswerk hoort bij de middelbare school en misschien ook nog wel bij de studententijd. Maar als werkende volwassen vrouw huiswerk krijgen, dat klopt niet. Die tijd hebben we gehad, zou je zo zeggen.
Maar goed, ik kan me er wel tegen verzetten, het huiswerk moet toch gemaakt. Zeker omdat het huiswerk beoordeeld wordt en het meetelt voor je uiteindelijke cijfer. En nu we het daar toch over hebben, dat uiteindelijke cijfer wordt voor de helft bepaald door... nu komt het.... een mondeling! Een mondeling examen, nou vraag ik je. En het zijn geen mietjes, daar bij de VFAS, want dit mondeling examen duurt 2 uur. Dat lijkt me wel tijd genoeg ja. Zucht.
Huiswerk dus. En het huiswerk voor mijn eerste cursus moet aanstaande dinsdag bij mijn docent (of zullen we 'm maar gewoon "meester" noemen, als je toch huiswerk krijgt) zijn. Per post. En daarom moet het dus morgen af zijn.
Nou moet je met sommige dingen gewoon niet breken en dat zijn "de regels voor het studeren". Regel 1 is: op het laatste moment beginnen. En dat deed ik. Gisteren begon ik. Met een gezonde dosis tegenzin sloeg ik de syllabus open en begon met onderstrepen. Want dat is regel 2 van het studeren: onderstrepen. Liefst met een roze stift. Langzaam maar zeker ging ik door de 150 pagina's van de syllabus. Ook de 150 pagina's van Pitlo (voor de rechtenstudenten onder ons: Pitlo is nog net zo k*t als vroeger, maar dat terzijde) werden door mij doorploegd. Om vanochtend te beginnen aan het doel van al dat gestudeer: het huiswerk. En dat ging vlotjes. Maar ja, ik ben dan ook ontzettend intelligent:)
Maar toen ging het mis.
......
spannend he
.....
Want wat gebeurde er toen? Ik pakte het tweede deel van de syllabus erbij en begon de leerstof door te nemen. En wat schetst mijn verbazing? In dat tweede deel stonden hele andere boeken genoemd! Boeken die ik helemaal niet heb!! Ik kan het dus helemaal niet leren. En na het lezen van de opdrachten bleek dat ik die ook helemaal niet kon beantwoorden. Geen idee waar ze het over hadden. Geen idee welke antwoorden ze wilden horen.
En ook het derde deel van het huiswerk gaat over boeken die ik niet heb. Nu heb ik dus 1 huiswerkopdracht af en twee opdrachten met alleen maar blanco velletjes. En daar kom je dan op zondagmiddag achter.
Misschien is het toch tijd om met regel 1 te breken.
posted by CeeBee @ 15:35
<< Home