the enemy

Mensen begrijpen het vaak niet. En dat is ook niet gek, want het ís ook raar. Wij advocaten kunnen ín de rechtszaal heel fel zijn. Kinderachtig fel zelfs, omdat we elkaar proberen te pakken op woorden. Op foutjes, waarvan iedereen weet dat het onbedoelde reken - of schrijffouten zijn. En op onkunde of onvolledigheid van de wederpartij. De zaak van onze cliënt verdedigen wij dan te vuur en te zwaard, met alle middelen die we hebben.

Maar búiten de rechtszaal zijn wij gewoon collega's. Die het in het algemeen goed met elkaar kunnen vinden. Die grapjes maken en de draak met elkaar steken. Zoals collega's dat nu eenmaal doen.

Ik zie mijn cliënten dan vaak wantrouwend kijken. Hoe kan ik nou zo aardig doen tegen 'the enemy'!?! Soms krijg ik zelfs het verwijt dat ik de belangen van mijn cliënt onvoldoende heb behartigd, omdat ik 'zo leuk aan het babbelen was' met die e*kel van een advocaat wederpartij.

Voor de lezer die ooit cliënt was, dat is, of dat zal worden: het is gewoon werk. Uw zaak, of die van de tegenpartij: het is ons om het even. Het zijn namelijk niet onze emoties, het zijn de uwe. En dat u uw wederpartij haat, betekent niet dat wij de advocaat wederpartij naar het leven staan.

En daarbij, advocaten zijn nét mensen. Ook wij houden wel van een geintje. 'T is echt waar.