alle begin is moeilijk.

Ik rook sinds mijn 17e. Toen ik ermee begon rookte ik alleen op feestjes en partijen. Al snel kwam de sigaret na het eten erbij en binnen een paar maanden zat ik stabiel op een pakje per dag. Mijn conditie zakte daarmee naar alarmerende hoogte. Of laagte, beter gezegd. Maar ook voordat ik rookte had ik al een conditie van een bejaarde - alhoewel die vergelijking een beetje mank loopt nu mijn moeder als rechtgeaarde bejaarde vier keer per week sport en een betere conditie heeft dan ik toen had, maar dat geheel terzijde - en bungelde ik bij de Coopertest getrouw achteraan.

De combinatie van dat roken en een slechte basisconditie maakte dat ik nooit echt een sporter ben geweest. Af en toe zat er een jaartje tussen dat ik fanatiek sportte, maar ik haakte telkens weer af na bv. de kerst, of een vakantie of een andere legitieme reden waardoor ik mezelf wijsmaakte dat het écht niet uitkwam om te sporten. Voordat ik het wist gingen er dan maanden voorbij zonder dat de sportkleren uit de tas kwamen en van lieverlee legde ik de sportkleren dan maar weer gewoon in de kast. Niets zo confronterend als een sporttas die uitnodigend in de gang staat.

En nu is die periode weer aangebroken dat ik moet van mezelf. De aanschaf van de Ipod (en jawel, het koosnaampje is er: m'n Podje) heeft hierin zeker bijgedragen. Afgelopen zaterdag belde ik dan ook naar een sportschool om voor gisteren een intake af te spreken. Ik zou een instructieles krijgen, en een fitheidstest en nog meer van die goede en gezonde dingen. De les was gepland om 21.00 uur en vanaf 19.00 uur begon ik al uitvluchten te bedenken: "het is toch wel erg duur, he, € 100,-- voor zo'n starterspakket". Nee CeeBee, je gaat. "En het is ook wel erg laat he, 21.00 uur". Nee CeeBee, je gaat. "Maar als ik nu gewoon ga hardlopen, dan heeft Bo er ook wat aan, want die moet ook afvallen". En toen viel mijn geweten even stil. Kennelijk maakte ik daar een punt.

Het telefoontje naar de sportschool was daarna snel gepleegd en opgelucht nam ik plaats achter Lappie. Pfoeh, was ik me daar toch bijna gaan sporten. Driftig ging ik Podje vullen met muziek, want als je 4 GB hebt moet je ze ook benutten. Ik nam er nog net geen glaasje wijn bij, die tegenwoordigheid van geest had ik dan nog wel.

Een paar uur en 2 GB later trok ik de stoute (sport)schoenen aan en ging lopen. Ik ging hardlopen, poehey. Ik had er bijna zin an, maar toch niet echt. Een kwartier later stond ik alweer hijgend voor mijn deur. Valt nog niet mee, dat hardlopen. En dan te bedenken dat ik van die 15 minuten er 10 heb gewandeld. Alle begin is moeilijk, zou mijn moeder zeggen.

N.B. Ik volg het schema voor de absolute beginners. Ja, lach maar, ik hou het maar 1 minuut vol. Met moeite.