Trendsetter. Quod non.

Quod non. Ik vind het een geweldige Latijnse uitdrukking. Het betekent zoveel als de Engelse toevoeging "not" aan het einde van een zin. Bijvoorbeeld in: "ik ben een trendsetter. Quod non".

En laat dat nog net het geval zijn bij mij. Ik ben geen trendsetter. Ik oberserveer de trends, vind alles afschuwelijk en loop aan het einde van het seizoen alsnog in bloemetjesbloesjes en strokenrokken. Niet alleen in mode, ook met boeken loop ik achter de feiten aan. "De ontdekking van de hemel" las ik net voordat de film uitkwam en "De Da Vinci code" had de wereld al lang veroverd voordat het in mijn handen lag. En nu dus weer, met "Komt een vrouw bij de dokter". Ik heb al tig logs en recensies erover gelezen, de ene nog lovender dan de andere. Maar pas toen K. mij zei dat het haar zo had laten huilen, las ik het.

En ik huilde. Met gierende uithalen en een lopende neus huilde ik om Luna, Stijn en Carmen. Mijn hart brak bij de laatste pagina's en het voelde alsof ik zelf afscheid van Carmen nam. Een prachtboek. Voor die drie mensen in Nederland die het nog niet hebben gelezen: doen. Morgen meteen kopen en lezen. Tenzij je later die avond nog ergens wordt verwacht, want je krijgt er geheid rode ogen ervan.