sfeer

De kelder is donker. Mijn kaars verlicht de smalle gang maar tot de volgende hoek. Het is iets te koud en vochtig naar mijn zin. Eigenlijk wil ik gewoon naar huis. Naar bed.

Voor me loopt een jongen. Ook hij heeft een kaars in zijn hand. Zijn haren zijn warrig van de slaap en hij draagt een ouderwetse pyjama. Ik weet dat hij net uit zijn bed is gekomen. Wakker gemaakt door nieuwsgierigheid. Net als ik.

Zenuwachtig kijk hij telkens achterom. Bang dat hij wordt gevolgd. Hoewel hij steeds mijn richting op kijkt, ziet hij me niet. Hij loopt snel, steeds sneller. Hij glipt steeds weer uit het zicht als hij een hoek omgaat. Ik houd hem bijna niet bij, maar ik blijf hem volgen. Tot de laatste pagina. Mijn Harry. Harry Potter.