ontkenning

Ik zit in het oog van de storm. Om me heen raast het, maar hier is het stil. Hier leef ik in ontkenning.

Ik surf wat over het net, ik plaats een stukje en mail wat. Daarmee ontken ik de paniek die zich langzaam rond mijn hart opbouwt. De paniek die ontstaat als ik de controle kwijtraak. Ik heb het namelijk druk. Eigenlijk te druk.

Wat ik bedoel te zeggen? Dat het t*fus, t*ring, kl*te, k*t druk is. Zonder enig einde in zicht.