Familie

Een paar jaar geleden had ik een reunie van familie van mijn moederkant. Als je een reunie nodig hebt om je ooms en tantes weer te zien, geeft dat te denken over de hechtheid van je familie. Die is bar slecht. Tenminste, mijn gehechtheid aan familie is slecht.

Ik zie ze nooit en ik spreek ze nooit. Deels uit eigen keuze, deels ingegeven door omstandigheden. Al puberend zette ik me af tegen de verplichte visites en mijn aanwezigheid op familiefeesten. Na verloop van tijd hadden mijn ouders geen zin meer in het steeds terugkerend gevecht. Ik hoefde niet meer mee. En ik ging dus ook niet meer mee.

De jaren zijn ongemerkt voorbij gestreken en slechts bij hoge uitzondering zie ik mijn ooms en tantes. En als ik ze dan weer zie, schrik ik van de nieuwe rimpels en groeven in hun gezichten. De jaren hebben hun niet verwend. Behalve tante S. (of J., ligt eraan in welke provincie ze zich op dat moment bevindt). Zij tart als altijd de wetten van de ouderdom.

En nu hoor ik dus dat zij mijn weblog leest. Misschien wil ze haar schoonheidstips wel met ons delen:)