Bo (2)

We kwamen terug van vakantie en gingen dezelfde dag Bo ophalen bij de ouders van W. Bij aankomst sprong hij wild van enthousiasme om ons heen en schudde vrolijk met z'n kont. Hij zag er gezond en blij uit. Gewoon. Zoals altijd.

Na een paar koetjes en kalfjes duwde de moeder van W. ons een grote kaart in de hand en gebaarde ons om op de bank te gaan zitten. Ik dacht nog: "Goh, wat leuk, een verrassing". Totdat ik de kaart ging lezen. W.'s moeder had het niet op kunnen brengen het ons te vertellen. Daarom had ze het maar opgeschreven.

Bo was dagen ziek geweest. Heel erg ziek. Hij had bloed gepoept. Hij had bloed gebraakt. Hij wilde niet eten. Niet drinken. Ze hebben gevreesd voor zijn leven.

Aan het einde van de kaart stond er op mijn hart een ijslaagje. En het is nog niet gesmolten.