zielig

Ooit zag ik een film waarin een jongen zijn hond vastbond aan een paal op strand. Het werd vloed en de hond raakte in paniek en piepte. Hard en lang. De jongen liep desondanks weg en liet het beest verdrinken.

Vandaag kreeg ik de bevestiging van het dierenpension waar Bo een week zal blijven tijdens onze vakantie. Als ik er aan denk om hem daar achter te moeten laten, voel ik me weer net zo verdrietig als bij het kijken van die film. Ik ben een ontaard baasje.