verrassing

Ik schreef hierboven verassing en dacht meteen weer aan het ezelsbruggetje van vroeger: "verassing is ver-assing". Getver.

Maar goed, ik kan niet goed tegen verrassingen. Niet tegen positieve en al helemaal niet tegen negatieve.

Ooit wilde voormalig lief O. mij verrassen. Daar heeft ie nog lang spijt van gehad. Hij had drie maanden lang in Florida gezeten en ik zou hem ophalen van Schiphol. Ik verheugde me op de spanning van het wachten bij de gate, het weerzien en de onvermijdelijke tranen. Ik ben een drama-queen in hart en nieren.

Daags ervoor stond hij opeens voor de deur. Het leek hem leuk een dag eerder terug te komen en mij te verrassen. Ik riep uit: "wat doe jij nou hier!". En dat dan vooral niet enthousiast.

Vandaag verraste mijn baas mij met een spoedopdracht. Kun je raden hoe ik daar op reageerde;)