meisjesmeisje

Ik heb planten nooit kunnen waarderen. Als mijn moeder me vroeger meenam naar een tuincentrum, verveelde ik me stierlijk. En dan heb ik het niet alleen over mezelf als kleuter, maar ook als tiener en twintiger. Ook de tuin van mijn ouders vond ik niets bijzonders. Als mijn moeder me haar nieuwe aanwinsten in de tuin liet zien, liep ik er al zuchtend doorheen. Het zei me niets en het deed me niets.

Ook voor bloemen liep ik niet warm. Bij mijn afstuderen kreeg ik 10 boeketten. Ik wist niet wat ik ermee moest en gooide ze snel weer weg. Toen ik beedigd werd kreeg ik evenveel boeketten en deze gaf ik allemaal aan C.

Dit veranderde allemaal toen ik een eigen huis en bijbehorend balkonnetje kreeg. Als een blij kind geniet ik van mijn plantjes. En omdat ik toch een weblog heb, zet ik er gewoon een paar foto's op . Lekker puh.




En omdat ik de tuin van mijn ouders nu echt be-la-che-lijk mooi vind, daarom daar ook een foto van.