CeeBee

dinsdag 9 augustus 2005

In de trein

De dame tegenover me was goed voorbereid. Uit een grote tas haalde ze achtereenvolgens een flesje melk, twee boterhammen en een paar koekjes. Alles keurig verpakt in plastic folie. De geur van de boterhammen deed me denken aan de kantine van mijn middelbare school. Muf.

Met kleine hapjes peuzelde ze alles op. Daarbij keek ze monter om zich heen. Een paar vriendelijke ogen bleef op mij rusten. Ik knikte haar glimlachend toe en keek snel weer uit het raam. Ik bad dat ze geen praatje wilde maken, maar mijn gebed werd niet verhoord. "Eens even kijken of we nog op schema liggen. Ja, hoor, hij rijdt op tijd. En iedereen maar zo mopperen op die NS. Ik ben al zo lang onderweg.......op tijd................... kleinkinderen.............. Zutphen.......". In gedachten was ik al afgehaakt, maar bleef haar wel vriendelijk toeknikken. Toen ze haar relaas even staakte om adem te halen keek ik snel uit het raam.

De boodschap kwam aan. Ze praatte niet verder. De rest van de tijd keek ze me triest aan. En daardoor kreeg ik spijt dat ik haar niet had laten doorbabbelen.