Idols

Met luide stem kondigde hij zijn komst aan. Rood hoofd, sikje en pretoogjes. Het was de vrolijkste zwerver die ik ooit had gezien. Misschien kwam dat door de nieuwe voorraad bier, die hij in zijn grote plastic tas had zitten.

"Ik word nog ontdekt! Let op mijn woorden: ik word ontdekt!". Daarop zakte hij aan mijn voeten op zijn knieën en begon te zingen over Marianne. Voetgangers en fietsers hielden stil om te zien hoe ik zou reageren.

Ik was welgeteld vijf minuten wakker en liet met een slaperig hoofd Bo uit. Adrem was ik niet en grappig evenmin. Ik stamelde "euh, mooi hoor, maar ik moet even achter mijn hond aan". En liet hem achter. Zittend op één knie.