belachelijk

Ik kon het internet niet op. De vertrouwde lampjes van het modem knipperden niet meer. Het was opeens heel erg donker en stil. Ik voelde een soort van paniek opkomen. Als ik het internet niet opkon, kon ik ook geen stukjes schrijven! En niets lezen!

Nadat ik het probleem had opgelost - systeembeheer van de koude grond - bedacht ik me hoe belachelijk ik had gereageerd. Hoe erg was het nou, dat ik thuis niet kon internetten? Dat heb ik jaren nooit gedaan en ik heb er nooit van wakker gelegen. Het is net zoiets als geen gsm bij je hebben, daar raken de meesten onder ons ook de kluts van kwijt. Terwijl je toch echt uren niet wordt gebeld en mensen je wel weten te vinden. Als het moet.

Nou kan ik dit stukje verder laten gaan over de psychologie van de technologie, de afhankelijkheid van de mens en de beperkte toegevoegde waarde van de techniek. Maar ik denk dat ik het toch maar hierbij laat. Ik kan immers weer internetten.