CeeBee

donderdag 14 juli 2005

Wie niet weg is, is gezien

Het is helemaal donker in huis. Een gordijn wappert aan de rand van mijn gezichtsveld. Al mijn spieren staan gespannen en ik hoor het suizen van mijn bloed.

We kijken een enge film. Als de dood voor het schrikeffect, kijk ik niet rechtstreeks naar het beeld. Ik kijk via het spiegelbeeld in het raam of door de kieren van mijn vingers. Vaak kijk ik gewoon naar W. en vraag hem wat er gebeurt. Hij kan evenmin tegen enge films, maar hij kijkt toch met grote ogen strak voor zich uit. Af en toe slaakt hij een gilletje. Mietje.

De laatste film was Hide and Seek. Jong meisje heeft denkbeeldig vriendje, dat tot haar tot vreselijke daden aanzet. Doodeng, kleine kinderen in enge films.