verliefd

Ik hoor mensen wel eens zeggen dat ze het begin van een verliefdheid geweldig vinden. Kriebels in de buik, roze wolken en dat soort gedoe.

Bij mij werkt dat dus niet zo. Ik word nerveus, kan geen normaal gesprek voeren en heb moeite met de coordinatie van lichaamsdelen. Daarbij giechel ik op de verkeerde momenten en zou ik niet weten hoe ik verleidelijk, charmant of sensueel zou moeten zijn.

Ooit heb ik een vriend(je) een hele avond in de kroeg genegeerd omdat ik mij geen houding wist te geven. Aan het einde van een avond met veel drank durfde ik hem eindelijk aan te spreken. Let wel, we hadden dus al een "relatie".

W. kende ik al jaren voordat we wat kregen. We zoenden af en toe wat en zagen elkaar dan maanden niet. Nooit spraken we af, maar kwamen elkaar nu en dan tegen. Uiteindelijk hadden we een echte date. En bij slag waren alle jaren van vriendschap weg en veranderde ik alsnog in een giechelende tiener.

Het is een wonder dat er jongens zijn die daar doorheen hebben gekeken. Ik zou mezelf nooit als vriendin hebben genomen.