puberen II

Mijn nichtje is 11 jaar. Haar uiterlijk wisselt dagelijks tussen dat van een meisje en een vrouw. De ene dag staartjes in het haar, kleren in vrolijke kleurtjes en leuke maillots. De andere dag zijn de rokjes te kort naar mijn zin en heeft ze een blote buik. Ook haar karakter wil nog wel eens wisselen. Soms praat ze honderuit en vraagt ze mijn mening over van alles en nog wat. Soms doe ook ik stom - net als haar moeder of oma - en wil ze niets van me weten.

Toen ikzelf puberde - en te maken had met tantes - nam ik me voor om later nooit domme vragen te stellen aan mijn nichtjes. Onder geen beding zou ik vragen over leraren, huiswerk of vriendjes.

Nu is dan het moment dat ikzelf tante ben en ik ben als de dood dat ik de verkeerde vragen stel. Ik houd me dan ook maar op de vlakte en hoop dat ik haar niet beschaam. Wel heb ik een succesvolle stelregel: ik behandel haar als een volwassene. Ik kan haar geen groter plezier doen dan dat.