exen

Mijn exen hebben het met mij niet moeilijk gehad. Misschien wel tijdens de relatie, maar niet nadat het uit was. Zelfs niet als zij het hadden uitgemaakt. Ik was dan wel boos, maar nooit wraakzuchtig. Nooit heb ik broekspijpen afgeknipt of auto's bekrast.

Ik ben wel een voorstander van de zoete wraak. Toen ik terugkwam uit Australie - en mijn relatie met O. dus uit was - woog ik 15 kilo minder dan toen ik ging. Ik was dan wel een hoopje ellende, maar ik zag er tenminste verdomd goed uit.

Maar de meest zoete wraak was met mijn 'high school sweetheart'. Nou ja, hij was mijn sweetheart, ik was zijn scharrel.

Hij stond achter de bar, op de Veronicaboot. Die drijvende disco lag destijds aan de kade in Maastricht. Maandenlang zat ik aan zijn bar, in opperste zwijmeltoestand. Ik smachtte werkelijk naar hem. Hij flirtte met me en af en toe zoenden we. Maar tot een relatie kwam het niet; hij had namelijk een vriendin. Tegen haar had hij wel verteld dat hij een aanbidster had, maar hij had me afgeschilderd als domme dikke lelijkerd. En geloof me, ik was alles behalve dat.

Tijdens de carnaval kwam ik hem tegen. Met z'n vriendin. Ik liep op hen af om me aan haar voor te stellen. Dan wist ze tenminste wie zijn aanbidster was. Ik zal zijn gezicht nooit meer vergeten, toen ik me uiteindelijk toch maar als iemand anders voorstelde. Die 30 seconden van angst in zijn ogen, waren voor mij wraak genoeg.