laconiek

Ik ben een laconieke moeder. Ik raak niet zo heel snel in paniek en ik denk vrijwel altijd: "ach, het zal wel goed komen". En dat komt het meestal dan ook.

Vandaag bekroop me voor het eerst een paniekgevoel. Eva heeft namelijk sinds kort belachelijk veel poepluiers op een dag. Een stuk of 5. En voor wie geen moeder is: dat is Echt Hartstikke Veel, zelfs als je flesvoeding geeft. Ik maakte me er niet echt zorgen over. Het leek me namelijk geen diarree en daarbij was ze nog steeds blij en alert. En tot slot dronk ze ook nog gewoon prima. En juist in dat laatste is nu verandering gekomen, omdat ze zowel de fles van 12.00 uur als de fles van 20.00 uur slechts voor de helft heeft opgedronken.

Maar goed, de andere flesjes dronk ze wel gewoon op, ze lijkt me niet uitgdroogd en ze is nog steeds blij en alert. Het komt allemaal wel goed. Ook deze keer.

verbouwing

Uiteraard is de komst van Eva de grootste verandering in ons leven. Maar naast de aanwezigheid van onze Grande Dame, is De Verbouwing de tweede mijlpaal van 2009. Of de derde, als je de start van een eigen zaak in een ver verleden - januari - meetelt. We zijn namelijk aan het verbouwen. Of eigenlijk hebben we heel veel mensen ingehuurd om voor ons te verbouwen.

Op 31 augustus jl. begon de grote pret. Vijf weken stampten o.a. een aannemer en een onderaannemer met hun grote werkmanschoenen door het huis. Vijf weken lang bestond de tuin uit een grote bouwplaats. Twee weken lang bivakkeerden we op onze slaapkamer en drie weken aten we uitsluitend boterhammen, magnetronmaaltijden of haalden we chinees of patat. En dan heb ik nog niet eens over de hink-stap-sprong die we soms moesten doen om van de woonkamer op de trap te komen, ons tijdelijke keukentje van 1,5 m2 zonder warm water of het feit dat kleine babies niet zo heel goed tegen herrie, stank en stof kunnen.

Maar vandaag is dan de apotheose. Vandaag stampen er voor het laatst mannen door ons huis. Vandaag komt aan de verbouwing eindelijk een eind. Vandaag wordt namelijk de keuken geplaatst en keert de rust langzaam terug in huize Bee.

N.B. Als je "SOS-verbouwing"of soortgelijke programma's ziet zou je denken dat alle aannemers malafide zijn. Maar dat is niet zo. Zowel onze aannemer als de onderaannemer waren top. Maar ik zal ze niet missen als ze weg zijn.