Dus

Het is weer voorbij die mooie zomer. 2009 zal voor altijd het jaar zijn dat onze prachtige dochter werd geboren en de zomer die we in onze tuin doorbrachten. Een zomer vol bezoek aan onze luxe tuinset. Een zomer vol rosé (het mag weer!), sigaretten (ook!) en ontelbare sardientjes op onze waanzinnige buitenkeuken. Maar nog meer een zomer waarin we wenden aan onze Grande Dame. Het valt me nu nog moeilijk voor te stellen dat ik ooit aarzelde bij het verschonen van een luier, dat ik moeite had met het wurmen van haar armpje door een mouwsgat, dat ik in paniek raakte als ze zich verslikte in haar melk en dat ik een nachtrust van 6 aaneengesloten uren ooit een 'gebroken nacht' noemde.

Ach ja, alles went. Behalve haar grote lach, die went nooit. Ik krijg er nog altijd kippevel van.